روان‌شناس، رواندرمانگر، روانپزشک، مشاور… گاهی تفاوت میان این عناوین شغلی برای برخی مبهم و گیج‌کننده است و نمی‌دانند در هر موقعیتی به چه کسی باید مراجعه کنند.
اول از روانپزشک شروع کنیم. روانپزشک کسی است که طب عمومی خوانده و سپس در حوزه أعصاب و روان تخصص گرفته است. از میان تمام عناوین بالا روانپزشک تنها کسی است که می‌تواند در صورت لزوم برای شما دارو تجویز کند.
آیا روانپزشک‌ها به اصطلاح مشاوره هم می‌دهند؟
حوزه اصلی کار روانپزشک‌ها تشخیص و درمان دارویی است. مدت زمان ویزیت روانپزشکی اکثرا کوتاه است و شامل گرفتن شرح حال از بیمار و تجویز داروست. برخی از روانپزشک‌ها در کنار درمان دارویی، روان‌درمانی هم می‌کنند. در این صورت مدت زمان ویزیت آنها طولانی‌تر است و می‌توانید با جزئیات بیشتری در مورد شرایط روحی و موقعیت زندگی خود با اون صحبت کنید.
رواندرمانگر کسی است که از طریق درمان مبتنی بر صحبت کردن برای درمان اختلالات روانشناختی تلاش می‌کند. فارغ‌التحصیلان مشاوره، روان‌شناسی و روانپزشک‌ها می‌توانند به شرط گذراندن آموزش‌های تخصصی خدمات روان‌درمانی ارایه بدهند.
روان‌درمانگرها با رویکردهای متفاوت و در حوزه‌های مختلفی کار می‌کنند.
برای مثال روان‌درمانگران می‌توانند با رویکردهایی مثل شناختی، شناختی-رفتاری، تحلیلی، سیستمی، تحلیل رفتار متقابل و … کار کنند.
آنها همچنین اغلب به طور تخصصی در یکی از حوزه‌های کودک و نوجوان، زوج‌درمانی، خانواده‌درمانی، گروه‌درمانی یا درمان فردی بزرگسالان فعالیت دارند.
مدت‌زمان و تعداد جلسه لازم برای مراجعه به یک رواندرمانگر بسته به رویکرد او و حوزه مشکل شخصی شما می‌تواند از چند ماه تا چند سال متفاوت باشد.
مشاور به شخصی گفته می‌شود که به شما در حوزه خاصی مشورت می‌دهد. عموما کار مشاوران با مراجعین خود نسبتا سطحی‌تر است و تعداد جلسات کمتری را شامل می‌شود. مشاورین به شما کمک می‌کنند تا موقعیتی که در آن هستید را (کاری، خانوادگی، شخصی) بهتر ارزیابی کنید و با توجه به ارزیابی جدید تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرید.